alkisah blk dr ronda² hiway dash, trperasan 1 kotak buah kat tepi row kedai (dkt dgn umah). trdengar ngiauan anak kucing bkn main kuat. xpe, blk umah dulu hantar mem dgn bebudak ni..krg keluar blk naik motor g tgk.
sampai umah, capai kunci motor, start motor n redah hujan jap pegi blk kedai tu. n seperti yg aku jangka, ada sekor anak kucing kt dlm kotak tu; mengiau kuat + menggigil kesejukan. bulu xyah ckp..serabai + kotor (kaki, telinga habis hitam). siblings/mak dia x kelihatan.
terus terang ckp..kalau ada adik beradik dia yg lain, mmg aku tinggalkan je (alih kotak biar duduk atas kaki lima kedai berbumbung tu. masa jumpa kotak mmg trdedah kene hujan). x mampu aku nak sara kalau lebih dr sekor dgn keadaan kewangan aku skrg ni, pulak tu anak kucing.
pk punya pk..kesian plak tgk. mana dgn bebudak ni dr hari tu lps pegi ekspo kucing pakat mintak nk bela kucing, makanya...xpelah, aku bwk dia ni blk umah & we welcome him to his forever home.
siap bg mandi, makan..so officially abah bg ko nama "MAMAT" ("oyen" or "yen" are too mainstream).
moga dgn aku ambik bwk blk n jaga ko ni menjadi asbab utk aku sekeluarga murah rezki.
tp sayang, umur mamat x lama. he's now in cats' heaven..berlari larian. we miss u mamat.